Sadece 1 Gün Kaldı

Bu sefer ki yazımda tarif yok biraz dertleşmek istedim sizinle. Evet sadece bir gün kaldı. Yengem ve yeğenlerim yarın (23.08.2008 19:30) itirabariyle Türkiye'den ve bizden ayrılıyorlar. Abimin vizesinde oluşan aksilikten dolayı O'nu daha sonra yolcu edeceğiz. Gittikleri ülke AVUSTRALYA bundan sonra yaşamlarına orada devam edecekler. Çok zormuş sevdiklerini uzaklara göndermek tabiki onlar içinde zor herşeyi bırakıp gitmek. Allah'ım hepimize dayanma sabrı versin. Şu anda herkes bir birine güçlü görünmeye çalışıyor aslında herkesin boğazında düğüm olmuş hıçkırıklar var. Ama böylesi onlar için daha iyi olacak biliyoruz. En zor olan çocuklardan ayrılmak. Gökhan'ım ve Deniz'im (Doğumgünü çocuğu). Bu yazımı onlarda okuyacakları için üzmek istemiyorum onları da.

Ablacım (Ablam olmadığı için yengeme ilk tanıştığımızdan buyana abla demişimdir ve bana herzaman ablalık yapmıştır.) : Vermiş olduğunuz bu kararda her zaman destekciniz olduk. Allah'ım her zaman yanınızda olsun. Eminim biraz alışana kadar çekilecek olan zorluktan sonra herşey yoluna girecek ve hepimiz mutlu olacağız.

Gökhan'ım : Benim ilk gözağrım. Herşey için biraz zamana ihtiyacımız var oğlum. Senin üzülmeni hiç istemiyorum. Orada yepyeni bir dünya seni bekliyor. Yeni bir ev, yeni bir okul, yeni bir yaşam ve yeni arkadaşlar.

Evet arkadaşlarım çok zor bir gün bizi bekliyor yarın. Pazartesi günü görüşmek dileğiyle,
Sevgilerimle,